Huur.nl verhuur nieuws

Van student tot kasteelheer

Gepubliceerd op 7 oktober 2012
Door: Michael van Helden

Een ingezonden column over studenten in een bijzondere huurwoning.

Een van de best bewaarde studentengeheimen bevindt zich op een niet nader bepaalde locatie in het zuiden des lands, verstopt in de Limburgse heuvels, ruwweg tussen Heerlen en Maastricht. Wie niet weet dat het er is, vindt het niet. Zelfs met de TomTom in de aanslag heeft de schrijver van dit artikel de nodige moeite om de summiere aanwijzingen op de voet te volgen. De vertrouwde veiligheid van de N278 is snel verruild voor een meanderende weg door een glooiend landschap. Grazende koeien en hier en daar een pittoreske hoeve, meer is er niet te zien. Na enkele kilometers, zo is mij beloofd, moet zich aan bakboordzijde een oprijlaan aandienen. En inderdaad, iets verderop stuit ik op een smeedijzeren hek, door onkruid overwoekerd.

"Deze locatie is topgeheim," beaamt Jelle, vierdejaarsstudent Tourism Management in Maastricht. "We hebben hem zelf ontdekt en geven er geen ruchtbaarheid aan. Dit is iets voor studenten onderling." De anderen brommen beamend. Met z’n zessen zijn ze: de bewoners van het kleine kasteeltje dat zorgvuldig lijkt weggestopt in een met hoge beukenbomen begroeide vallei. Het is een gemêleerd gezelschap, allemaal mannen, maar met verschillende studierichtingen. Twee van hen doen Informatiedienstverlening en -management, de rest doet Sociaal Pedagogische Hulpverlening, Toneelacademie, iets met Marketing, enzovoort.



De kersverse kasteelheren maken het zich gemakkelijk in wat ze de Lounge noemen, een gemeenschappelijke ruimte op de begane grond. Er staat een tv, een voetbaltafel en een driehoekbank die van de sloop lijkt te zijn weg getild. Op elke hoek van de koffietafel staat een asbak. Met andere woorden: een gemiddelde studentenkamer. Wat het bijzonder maakt is de buitenkant: een indrukwekkende façade met pronte torentjes.
"Toen ik in Maastricht ging studeren," vertelt Maarten van de Toneelschool, "kreeg ik al te horen dat het moeilijk zou zijn een betaalbare kamer te vinden. Mijn oudere broer heeft in Utrecht gestudeerd, en daar was het godsonmogelijk. Er was een jarenlange wachtlijst. Ik geloof dat de gemeente daar uiteindelijk containers is gaan neerzetten. Maar hier is het ook erg. Ik heb in het begin een paar kamers bezichtigd; sommige waren niet groter dan een bezemkast. Ook ben ik een enkele keer op zo’n kennismaking geweest in een studentenhuis. Dan bepalen de andere studenten of je wel leuk genoeg bent om daar te mogen wonen. Het lijkt dan wel of je meedoet aan Idols. Met zo’n afgrijselijke jury..."

De anderen delen die ervaring. Iemand lacht: "Soms liep je zelfs zo’n engerd tegen het lijf, zoals die beruchte huisbaas in Utrecht. Die met een knuppel achter zijn huurders aan ging. Dan denk je: hier moet ik niet wezen."
"Er gingen wel geruchten dat je ook in een kasteel kon wonen," breekt Jelle in, "maar ik deed dat altijd af als onzin." Toen stuitte een familielid op een advertentie. "Er bleek een klein kasteeltje te huur te staan. Ik ben toen met mijn vader gaan kijken. Uit nieuwsgierigheid. Het gebouw was een klein beetje vervallen, maar de huurprijs was relatief hoog. Het stond al tijden te huur, maar ik heb het idee dat de verhuurder het aan de straatstenen niet kwijt kon."

Jelle peinst: "Het was allemaal nogal vaag. Het was niet helemaal duidelijk wat de eigenaar er nu precies mee wilde. Toen hebben we het idee opgevat om het samen te huren. Thijs en Maarten en nog een paar anderen."
"De eigenaar had al een beetje in die richting zitten denken," gaat Jelle verder. "Hij was een beetje huiverig voor het idee. Die dacht natuurlijk aan wilde feesten en dronken braspartijen. Maar uiteindelijk hebben we elkaar toch gevonden. Wat hem over de streep trok was het feit dat wij met zijn zessen een hogere huurprijs kunnen op

Geen reacties bij dit artikel.

Plaats een reactie

naam:	e-mailadres:	website:
Reactie [url=http://www.website.nl/]omschrijving[/url]
		Bericht mij bij vervolgreacties